Liście marihuany — pełna diagnostyka niedoborów i nadmiarów w glebie (pH 6,3–6,8, tabela dostępności składników)

Konopie (marihuana) mówią do nas liśćmi. Zanim sięgniesz po „cudowną butelkę”, uporządkuj podstawy: pH, nawadnianie, EC i przewiew. Dziewięć na dziesięć „niedoborów” w glebie to tak naprawdę: złe pH, przelanie, zasolenie albo zbyt silne światło/wiatr. Ten artykuł to kompleksowy, rozszerzony przewodnik po diagnostyce liści w uprawie konopi w glebie — z tabelą pH, pełną listą makro- i mikroelementów oraz prostą ścieżką napraw.

Szybka ścieżka diagnostyczna (zanim cokolwiek dolejesz)

1. Sprawdź pH roztworu i wypływu (tacka): celuj w 6,3–6,8. Jeśli przez kilka dni byłeś poza zakresem, nie dokładaj nawozów — najpierw wyrównaj pH.
2. Oceń nawadnianie: donica ciężka i chłodna = zbyt mokro (przelanie). Donica „pudełko po butach” = sucho. Gleba powinna przejść cykl mokro → wilgotno → prawie sucho.
3. Popatrz, gdzie zaczyna się problem:
   • Na starych liściach (dolnych) → zwykle składnik mobilny (N, P, K, Mg).
   • Na nowych liściach (górnych/wierzchołki) → zwykle składnik niemobilny (Ca, Fe, B, Zn, Cu, Mn, Mo).
4. Wzór odbarwienia:
   • Chloroza międzyżyłkowa (jasne między zielonymi żyłkami) → Mg, Fe, Mn, Zn.
   • Nekroza brzegów (schodzące od krawędzi) → K, Ca, Na/sól, wiatr/światło.
   • Jednolite żółknięcie → N, S (lokalizacja decyduje).
5. EC/słoność: końcówki delikatnie „opalone” = granica karmienia; szerokie brązowe brzegi + zahamowanie = nadmiar/zasolenie.

Zasada ogólna:najpierw popraw pH i podlewanie, dopiero potem korekty żywienia.

Tabela: dostępność składników pokarmowych konopi vs pH (gleba)

Legenda: WYS. = wysoka dostępność, ŚR. = średnia, NIS. = niska. Docelowe pH gleby: 6,3–6,8.

Wnioski:

• Za niskie pH (<6,0) ogranicza Ca/Mg/Mo i sprzyja pseudo-niedoborom Ca/Mg mimo ich obecności.
• Za wysokie pH (>6,8–7,0) blokuje Fe/Mn/Zn/Cu/B, co daje jasne młode liście (chloroza).
• Złoty środek dla gleby: 6,3–6,8.

Makroelementy — objawy, przyczyny, naprawy

Azot (N) — „paliwo zieleni”

• Mobilność: mobilny (zaczyna na starych liściach).
• Niedobór: równomierne żółknięcie starszych liści, łodygi cieńsze, wzrost spowalnia. W kwitnieniu liście naturalnie żółkną — to nie błąd, jeśli idzie stopniowo.
• Nadmiar (toksyczność N): bardzo ciemna zieleń, liście „skórzaste”, końcówki zawinięte w dół, opóźnienie kwitnienia.
• Przyczyny: zbyt mało N w mieszance, zbyt rzadkie karmienie; albo odwrotnie — zbyt duże dawki i wysoki EC.
• Naprawa:
  • Niedobór: ½ dawki nawozu „grow”, trzymaj pH 6,3–6,6; popraw rytm woda–woda–pokarm.
  • Nadmiar: jedno–dwa podlewania samą wodą, potem wróć na ¾ poprzedniej dawki.
• Profilaktyka: w wege trzymaj roślinę jędrną i soczyście zieloną, ale nie „przepigmentowaną”.

Fosfor (P) — energia i korzenie

• Mobilny, start na starszych liściach.
• Niedobór: ciemnozielone liście z fioletowo-bordowymi przebarwieniami (nie zawsze), dolne liście matowieją, roślina „zastyga”. Chłód <18 °C nasila objawy.
• Nadmiar: blokuje Zn/Fe/Mn, drobne chlorozy na górze mimo „dużo pokarmu”.
• Naprawa: podnieś pH do 6,5, utrzymuj temp. podłoża 18–22 °C; podaj umiarkowaną dawkę nawozu z P. Unikaj przesady.

Potas (K) — gospodarka wodna i kwitnienie

• Mobilny.
• Niedobór:brązowienie brzegów i końcówek starszych liści, „schodzenie” nekrozy od krawędzi, słaba odporność na stres, cienkie łodygi.
• Nadmiar: blokuje Ca/Mg, daje wtórne „niedobory” Ca/Mg (zob. niżej).
• Naprawa: utrzymaj pH 6,4–6,7; jeśli używasz soli K intensywnie na flo, zredukuj o 10–20% i dodaj Cal-Mag w połowie dawki.

Wapń (Ca) — ściany komórkowe

• Niemobilny (zaczyna na nowych liściach i wierzchołkach).
• Niedobór:poszarpane brzegi, drobne nekrotyczne plamki na młodych liściach, zdeformowane wierzchołki, słabe stożki wzrostu, puste tkanki w łodygach. Częsty pod LED.
• Nadmiar: rzadko widoczny bezpośrednio — zwykle blokuje K/Mg.
• Przyczyny: pH <6,2, nadmiar K/Na, zbyt „miękka” woda bez Ca, przelanie (słaby transport).
• Naprawa: pH 6,4–6,6, Cal-Mag 0,5–1,0 ml/L przez kilka podlewań; popraw przewiew i cykl mokro–sucho.

Magnez (Mg) — ser chlorofilu

• Mobilny (objawy na starych).
• Niedobór:chloroza międzyżyłkowa na dolnych/środkowych liściach — zielone żyłki, żółknące „pola”; później rdzawe kropeczki.
• Nadmiar: rzadki; może utrudniać pobieranie Ca/K.
• Przyczyny: pH <6,3, woda ultramiękka/RO bez uzupełnienia, wysoki K.
• Naprawa:siarczan magnezu (Epsom) 0,3–0,5 g/L do podlewania (lub 1–2 g/L foliarnie raz–dwa razy), pH 6,4–6,6; ogranicz K jeśli pompujesz go dużo.

Siarka (S) — aminokwasy, zapachy

• Niemobilna (często górne liście).
• Niedobór:jednolite rozjaśnienie młodych liści (jak N, ale od góry), cienkie liście, czerwienienie łodyg (nie zawsze).
• Nadmiar: rzadko; przy bardzo wysokich dawkach — zahamowanie wzrostu.
• Naprawa: zwykle wystarczy wyrównanie pH i pełna, nieprzesadna dawka nawozu bazowego (większość ma S w siarczanach).

Mikroelementy — objawy, przyczyny, naprawy

Żelazo (Fe)

• Niemobilne (najpierw najmłodsze).
• Niedobór:jasnożółte nowe liście z zielonymi żyłkami, „cytrynowe” stożki; starsze liście długo zielone. Często przy pH >6,8 lub po „fluszu” z wysokim pH.
• Naprawa: pH 6,3–6,6, chelat Fe (EDDHA/DTPA) w dawce producenta; jednorazowo można opryskać bardzo słabym roztworem (zgodnie z etykietą).

Mangan (Mn)

• Niemobilny.
• Niedobór:drobna chloroza międzyżyłkowa na młodszych liściach, potem małe brązowe kropki; łatwo mylić z Fe.
• Nadmiar: rzadki w glebie o prawidłowym pH; objawia się ciemnymi plamami.
• Naprawa: pH 6,3–6,6; mikroelementy w dawce z etykiety (tzw. trace mix). Unikaj wysokiego pH.

Cynk (Zn)

• Niemobilny.
• Niedobór:skrócenie międzywęźli (karłowacenie), małe liście, chloroza międzyżyłkowa na młodych, bielenie czubków. Często przy pH >6,8 lub nadmiarze P.
• Naprawa: pH 6,3–6,6; trace mix; ogranicz nadmiar fosforu.

Miedź (Cu)

• Niemobilna.
• Niedobór: młode liście ciemnieją/niebieskawozielone, zawijają się w dół, mogą być suche końcówki; rzadkie, zwykle przy wysokim pH lub nadmiarze Zn.
• Naprawa: korekta pH, mikroelementy zgodnie z etykietą.

Bor (B)

• Niemobilny.
• Niedobór:zdeformowane stożki wzrostu, kruche, zasychające wierzchołki, puste łodygi, kwiaty zniekształcone. Często towarzyszy niedoborowi Ca (transport).
• Naprawa: pH 6,3–6,6; trace mix z B; zadbaj o stałą wilgotność (bez skrajności), bo B przemieszcza się z transpiracją.

Molibden (Mo)

• Niemobilny (czasem objawy na średnich liściach).
• Niedobór:żółknięcie od środka blaszki, brzegi mogą się czerwienić; rzadko, ale typowo przy zbyt niskim pH.
• Naprawa:podnieś pH do 6,5–6,8; trace mix.

Chlor (Cl) — mikro, ale ważny

• Niedobór: bardzo rzadki; więdnięcie, brązowe plamki, „zalany” wygląd.
• Nadmiar (z soli/kranu):oparzenia brzegów jak przy K/Na, spowolnienie.
• Naprawa: jeśli podejrzewasz nadmiar — przepłukanie umiarkowane (w glebie ostrożnie) i łagodniejsze karmienie.

Sód (Na) — niepożądany gość

• Nadmiar: brązowe brzegi, słony nalot, zahamowanie. Pochodzi z twardej wody/soli kuchennej (nigdy nie używaj!).
• Naprawa: źródło wody lepszej jakości, ewentualnie mieszanie z demineralizowaną + Cal-Mag.

Toksyczności i blokady (lockout) — jak je rozpoznać

• Spalanie końcówek (tip burn): wąska brązowa kreska na czubkach — górna granica nawożenia. Poszerzające się brązowe brzegi + „papier” = za dużo (wysoki EC).
• Zasolenie gleby: liście matowe, sklejone, brak popędu. Pomaga woda–woda–pokarm i raz na jakiś czas podlewanie z większym lekkim wypływem (10–15%).
• Blokada pH: masz „niedobory” mimo wysokiego EC. Uporządkuj pH, nie dokładaj butelek.

Fałszywe alarmy: to nie nawozy!

• Przelanie (hipoksja korzeni): liście smutne, ale łodygi twarde; chłodna, ciężka gleba; wzrost stoi. Leczenie: przerwa, przewiew przy podłożu, podlewanie rzadziej, ale do pełna.
• Przesuszenie „na kamień”: gleba odkleja się od ścianek, woda ucieka bokiem. Rozbij skorupę i podlej powoli, w turach.
• Stres świetlny (fotobleach/heat): górne liście bieleją/żółkną bez wzoru odżywczego, końcówki wywinięte w górę, liść gorący w dotyku. Oddal lampę, popraw ruch powietrza.
• Wiatr (wind burn): brzegi suche i postrzępione po stronie nawiewu. Zmień kąt/wydajność wentylatora.
• Szkodniki (wciornastki, przędziorki):srebrzenia/kropki, pajęczynki pod liściem, drobne dziurki. To nie niedobór — lustracja spodu liści, lepułapki, odpowiednie bio-/chemo-środki.
• Chłód/zimna woda: zahamowanie pobierania, pseudo-niedobory P/Mg. Utrzymuj 18–22 °C roztworu.

Plan naprawy krok po kroku (gleba)

1. Reset podstaw: pH wejścia 6,3–6,6, temp. roztworu 18–22 °C.
2. Podlej do lekkiego wypływu (10–15%) raz, by wyrównać strefę korzeniową (nie rób „powodzi”).
3. Obserwuj 3–5 dni. Nowe liście mają mówić „lepiej”, stare nie cofną szkód.
4. Jeśli to niedobór mobilnego (N, P, K, Mg) i pH jest OK: ½ dawki właściwego składnika w następnym karmieniu.
5. Jeśli to niedobór niemobilnego (Ca, Fe, Zn, B, Mn, Cu, Mo): korekta pH + trace mix/Cal-Mag w małej dawce; unikaj przelewania.
6. Zbyt wysoki EC/objawy toksyczności: jedno–dwa podlania samą wodą, potem powrót na ¾ poprzedniej dawki.
7. Dokumentuj: zrób zdjęcie, zanotuj datę, pH, dawki — łatwiej korygować następnym razem.

Szybkie ściągi (co, gdzie, jak wygląda)

• Stare liście żółkną równomiernie:Azot (N).
• Stare liście: brzegi brązowieją, „schodzą” od krawędzi:Potas (K).
• Stare/środkowe liście: jasne „pola” między żyłkami:Magnez (Mg).
• Nowe liście: jasne, cytrynowe z zielonymi żyłkami:Żelazo (Fe).
• Nowe liście: drobne brązowe kropeczki po chlorozie:Mangan (Mn).
• Nowe liście: małe, zniekształcone stożki, suche czubki:Wapń (Ca) lub Bor (B) (często razem).
• Skrócone międzywęźla, maleńkie liście, bladość na górze:Cynk (Zn).
• Bardzo ciemnozielone, skórzaste liście, końcówki „pazur”:Nadmiar N.
• Wąska brązowa kreska na tipsach:granica EC (zwolnij).

Ustalanie dawek bez miernika EC (gdy musisz)

• Zawsze zaczynaj od ½ dawki z etykiety przy korekcie.
• Jeśli po 5–7 dniach nowy wzrost jest zdrowy, a objawy nie idą w górę, możesz podnieść do ¾.
• Końcówki „opalają się”? Cofnij o 10–20% i wydłuż cykl woda–woda–pokarm.

Rytm podlewania i karmienia w glebie (przypomnienie)

Najprościej: woda → woda → woda z nawozem. Z rytmem podlewania co 2–3 dni wyjdzie karmienie co 6–9 dni. Wysokie temperatury, mocny LED i duże krzaki mogą wymagać częstszych podań — obserwuj liście i wagę donicy.

Checklist przed „diagnozą z butelki”

• pH wejścia 6,3–6,6, wypływu 6,3–6,8
• Donica przechodzi cykl mokro–sucho, brak kałuż w tacy
• Dobra cyrkulacja przy glebie, brak zimnego przeciągu na liście
• Brak szkodników (lupa, spód liścia)
• Dawki nie przekraczają ¾ zaleceń (chyba że masz miernik i wiesz, co robisz)

Jeśli wszystko powyżej gra, dopiero wtedy koryguj składniki.

Podsumowanie

„Niedobór” liści rzadko jest wołaniem o nową butelkę. W uprawie konopi w glebie największe różnice robią: prawidłowe pH (6,3–6,8), rytm podlewania i umiarkowane dawki. Naucz się rozróżniać mobilne i niemobilne składniki, czytaj wzory chlorozy i nekrozy, a zamiast „gasić pożary” zaczniesz zapobiegać. Roślina odwdzięczy się równym tempem wzrostu, mocnymi łodygami i kwitnieniem bez kaprysów — a Twoje liście przestaną wysyłać fałszywe alarmy.